SPOREN

Beeld van een tram tegelijk willoos en hard   
nagestaard door gevels als maskers van steen
door trappen en poorten zwijgend en zwart 

door vensters die niet anders dan blind konden zijn
door ogen verborgen tussen plant en gordijn  
hoe vol die tram in de bocht en toch zo alleen

het is alweer een heel mensenleven voorbij
maar dit vertelt nog steeds zo’n tere mezoeza
liefst met een handgeschilderd nummer erbij

verhalen van gisteren, morgen, vandaag
jaren vallen weg voor wie sporen gaat zoeken
en de straten van de buurt leest als boeken

Paul Gellings


verder >>